Ramazan Kağnıcı Şiirleri - Şair Ramazan ...

Hükümsüz ilanı verdim, orda mı?
Var isen kendini göster, adalet
Esir olup yoksa kaldın zorda mı?
Değilsen kendini göster, adalet

Belli olmaz ülkemdeki işlerin

Benden önce ruhum tanırdı seni
Bekletme! Ruhuma gel anneciğim
En güzel ninniyle uyutup beni
Yine kucağına al anneciğim

Yolunu gözlerdim, dayanıp cama

Sonbahar yaprağı gibi düşüyor
Sararan hayalim avuçlarıma
Alevler içinde tir tir üşüyor
Düşüyor, şu gönlüm avuçlarıma

Ararım onu ben, acaba nerde?

Yârin kirpiğine kurdum salıncak
Ne olur, güzelce sallasın beni
Gönül odasında oldum oyuncak
Söyleyin! Düşürüp kırmasın beni

Peşinde yürürüm, verirse izin?

Fakirler zengindir, zenginler fakir
Görmesin, kimse de kimseyi hakir
Benden de sizlere ince bir fikir
Zenginlik, gönülde yerin bulmaktır

Maddeyle manayı güzelce karıp

Can yakar da güzelinin bakışı
Bir kez bakan kendisine gelemez
Çılgın olur, çayının da akışı
İçen koyun yavrusuna melemez

Çamırlık’tan seyredince bağları

Bugün yine kendimle dertte başım
Alıp da kendimi çıkamıyorum.
Timsaha benziyor, sanki gözyaşım
Gözüme bir yumruk çakamıyorum.

Aynada kaybettim, kendimi neden?

Dışarda yerlere hep yağmur düşer
Yüreğime damla damla sen
İçimde aşkınla bir şeyler pişer
Közlerinde eririm damla damla ben

Her damla taşırken bir damla hüzün

Dosta gitsem beni başından savar
Düşman desen zaten kapıdan kovar
Yüzüme gülmeyen çok dostum da var
Vefalı dost gibi gülersin duvar

İnsanlardan bitmez gönül hasarım

Gönlün yalnızlıktan kalırsa dara
Beni sen o cani gönlünde ara
Getirdin hep beyaz gönlüme, kara
Mezarıma beyazlardan kış getir

Divâneyim hep sevdalık çekerim