Ölüm nedir, Rabbim! Çünkü Sen varsın
Yer yoksa dünyada Sende yaşarım
Sen benim içimde ölümsüz yarsın
Kendimi bırakıp Sende yaşarım
Seni hatırlayıp geldim ben aşka
Menderestir, lüle lüle saçların
Kıvrım kıvrım yüreğime akmakta
Her telinde sanki birer ok gizli
Sinsi sinsi yüreğime batmakta
Tel tel olur yüreğime dökülüp
Şehit Muhsinden öğrendim
Hak nerede biz orada
Ölümüne hep direndim
Hak nerede biz orada
Karakoç'tan ilham aldım
Vatan için canınızdan geçerken
Sizler şehit olun, onlar kahraman
Ölüm şerbetini zevkle içerken
Sizler şehit olun, onlar kahraman
Onlar kaçar iken köşe bucağa
Bugün ıssız ıssız güneş batarken
Yine sen gelirsin, aklıma benim
Sensiz kalıp yalnızlıkla yatarken
Yine sen gelirsin, aklıma benim
Lale, sümbül gibi boynum bükülür
Gönlümün yaşları akar inceden
Hatırlarım adını, ilk heceden
Senden ayrıldığım kara geceden
Ben hep seni, hep seni soruyorum
Başlayınca bu Sevda’nın masalı
Gözlerin olmasın gönlüme yakın
Bakışın gönlüme bir yara açtı
Ağladığımı zannetmeyin sakın
Gözüme Sevda'nın tozları kaçtı
Hayalin bana da benden de yakın
Koşar gelir hep zalimler mazluma
Zulüm karşısında insan pusunca
Tokatlar inerken masum yüzlüme
Yürek konuşurmuş, diller susunca
Ezilirken garibanlar her yerde
Turana uzanır mübarek elim
Vatansız söylemez, kopar bu dilim
Benim Ülkü denen değerli gülüm
Türkistan’a giderim, Türkistan’a
Kızıl Rusya, kızıl İran, kızıl Çin
Vicdanım uykuda tatil yapıyor
Seslenip ruhumu uyandırmayın
Bedenim secdede puta tapıyor
Seslenip, aklımı uyandırmayın
Bırakın vicdanlar uyusun dursun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!