RAHMANA DOĞRU
Ömrümüz bir gemi hayat nehrinde.
Tam sahip değiliz ona seyrinde.
Malik miydik cana, ana rahminde.
Yüzer bir rotada Rahmana doğru.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Yüreğinize sağlık değerli dost selamlar
Atila Bey;
Bir insan ömrünün 'başlangıçta' çizilen yolunu, varacağı menzili çok etkili, ahenkli, duygulu, arada bir coşkulu bir biçimde şiire dökmüşsünüz...
İnanın yazdıklarınız, çoğumuzun bildiği halde 'aklına getirmediği', ihmal ettiği, bu nedenle 'nefsinin esiri olduğu' gerçeklerdir...
Sizi kutlarım... Şiiriniz 'tam puanla' listemdedir... Saygılar, selamlar Kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta