Sustum sadece
Bu acayiplikler karşısında
Biri koca dünya'mı dedi
Utandım o büyüklük karşısında
(2015)
Çekilsin kanımız damarlarımızdan
Gözyaşlarımız kalbimize aksın
Öyle acısın ki canımız
Tarifsiz kalsın kelimeler utancından
Çocuklar ölürken...
Biranın kapağından akrep yaparım
Önce hayalleri kendime satarım
Bir nörotoksik acı
Hafif bir bulanıklık
Sonra
Kendime şaşarım
(.....)
bu şehirden öte otobüs durakları
yalnızlık taşır, yalnızlık taşır, ey kalbim
kırılır içimde bozkırlar, hüzün, tepedeki ağaç
ömrümüz kaç yolculuk, kaç sabah, bilinmez
(.....)
seni topluyorum ağır, ağır
arkandan
sen bilmiyorsun bunu
bahçedeki asmanın üçüncü boğumdan budanacağını
anlattım ben sana
Zeytin ağacına dokunuyor bir çocuk
Çocuk işte, küçücük
Elinde bir oyuncak
İliştirmeye çalıştırıyor ağaca
Zeytin ağacı dediğim asırlık
Kabukları çatlamış eğri büğrü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!