Polat Sarıgül Şiirleri - Şair Polat Sarıgül

uzun bir sessizlikti
aramızda duran
geçip gidecek elbet
el sallamadan, abartısız
sessiz adımlarla arafa

Kadın;
Beni ne kadar seviyorsun dedi
Bir karıncanın adımı kadar dedi
Erkek

Polat (2014)

Sana bakınca
Uzak galaksileri düşünüyorum
Kozmik aklın düzensizliğinde
Yeni gezegenler kuruyorum
Çalınmış zamanlarıma

Değmesin ellerin denizlere bu akşam
Sadece sahilin de salın, çakıl taşları topla
O sevdiğin suya dokunma
Yoksa kahrından yanar İstanbul

Duyuyor musun beni Madam Martha

uzak dünyaların şarkıları gibi kalbim
adım, adım ezberledim
bastığın kaldırım taşlarını
o büyük aldanış deniz kızına
son şafağında ellerinin
şimdi

Ruhumu akıtsam denizlere
Karışsam sulara sessiz
Gösterişsiz
Mavi midir acı
Ya da soğuk

Bir nefes kadardır hayat
Göğüs kafesimizdeki derin bir ahh
Acı içinde
Bakabilmektir gidene...

(2015)

Uzun yolculuklardan yoruldular
Akan nehirler
Meşe ormanları
Umutları ve umutsuzlukları alıp
Bir ufuk çizgisine aktılar
Son göçmenlerdi onlar

Ayın gün dönümüne yakın
Cırcır böcekleri seremonisinde
Yüzümdeki çizgilere asılı kalan bakışlarını
Alıp öpemedim

(2015)

Suskunluğum yeni değildir
Bu ölü dünya da
Her dişlisinde
Ezile, ezile
Damıttım sessizliği
Kırgın değilim sana