Önceki pişmanlığım beni yaralıyordu, şimdiki pişmanlığım ise beni öldürüyor.
Çoğu kez, kendimi onun isteklerine boyun eğmiş buluyorum. Hiçbir tövbe, hiçbir perhiz onunla baş edemiyor, ona karşı koyamıyordu. Her seferinde pişman oluyordum. Pişmanlıklarım yaydan çıkmış bir oktu.
İlk pişmanlığımın sonu yoktu; tahtırevanın bir ucunda acı duyan, diğer ucunda zevk alan arzularım vardı.
İkinci pişmanlığımın tahmini zordu. Öylesine geniş bir alana yayılmıştı ki; onu, arzuların tatmini ortaya çıkarıyor, başlangıçtaki konumuna ulaştıkça sona erdiriyordu. Bu girdap içinde savrulup duruyordum.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta