Ne kadar zaman,
Kaç ten geçerse geçsin.
Hayalin bile kayıplara karışmış olsada.
Bıraktığın izler var sözcüklerimde.
Üzerine alınmaya bilirsin,
Ancak kalbin sahiplenecektir.
Büyük bir aşka gebeyken sevgimiz,
Nasıl olur da ayrılık doğurur.
Bu ayrılık benden olamaz,
Kim bilir kimden peydahladınr
Sen gittin;
Ay küskünü gecelerde saat hep ecelin körü.
Hüznü damıtmıyor koynuna girdiğim tenler.
Bütün yaşananlar sahte;
Sevdalar üvey.
Kendimi bile sahiplenemiyorum sensizken.
Dedi ki senin bu yaşadığın da hayat mı? Sustum.
Kalbim olmayacak bir aşkı yaşamak için çırpınıyor.
Her geçen gün seni biraz daha yüceltiyor gözümde.
Bende farkındayım bu köhne dünyada aşkı haketmeyen birine pervasızca bağlanmak yaşamak olamaz.
Ama ben hayatı değil seni seviyorum.
Aksi halde seninle içine eder miydim? Hayatımın..!
Cehennemin dibine kadar yolun var dedi,
ben o yola seni severek bir kez çıktım.
Bir daha mı? asla.
Gitti;
Belki canını yakıyor bu ayrılık duygusu,
Bil daha da yakacak!
Ama korkma.
"Eğer aşk bile bitiyorsa,
Bitmeyecek duygu yoktur hayatta..."
Bitti artık sevmiyorum seni dedim.
Konuşmadı;
Söyleyecek bir şey kalmadığından mı?
Yoksa cevap verilmeye değmeyeceğinden mi?
bilmem.
Ama hıçkıra hıçkıra ağladı.
Bir fahişenin regl olduğu güne denk gelmek gibi bir şeydi,
Senin bana sunduğun bakir aşk.
Bu ayrılık sana da zarar veriyor.
Param parça olmuşsun farkında değilsin
Ne yana dönsem senden bir parça.
Dağılıyorsun, uzaklaştıkça hayatıma...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!