Dizlerimi karnıma çekerek
sığınırdım içerisine
sanki evimdi pencere
Anamın öğün arası verdiği yemek
ekmek arası yağlı çökelek
Yanıbaşımda mavi gülerdi gökyüzü
gün mutluluğumu öperek büyürdü
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bir evim var şimdi küçük ve alâ /
günlük güneşlik bahçesi /
çocuklar penceresine sığmıyor /
kuşlar bile sığmıyor /
Gökyüzü oynaşıyor bahçede /
bir şeyler eksik kalıyor yine de /
çoğalıyor hayatımda eksi /
Dizlerimi karnıma çekerek /
sığındığım evim halâ /
çocukluğumun penceresi/......................................
İçine sığındığımız çocukluğumuzun penceresini usta işi bir şiirle anımsatan şaire teşekkür ederim.
selam ve saygılar.
Nuriye Salur
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta