Özkan Karaca Şiirleri - Şair Özkan Karaca

seni rüyalarıma gömmüştüm
düşlerin kitabını yakmıştım
ufukları tarih kuyusuna dökmüştüm
zihnimin izbe bölgesinde
anıların garip dilencisini
peşime takmıştım

Duydum ki,
Güneşin keder terini damlattığı
Mevsimin nemli dudağında
Evleniyormuşsun...

Ah! ..

Fırtınaların uğultusunda kafama esen
Yüreğimin cinnetini hançerliyen eser
Dilimde işlediğim, dizimde izlediğim esef
Anların hazin dudağında yüreğimi ezen

Sen uykularımı bölen, zamanlarımı yırtan

Hırçın dalgalar vuruyor yüreğime
Kırgın avuçlarım bulutları tokatlıyor
Dağın başına saplanan güneşi boğazlıyorum
Gözlerimle taşlanan güneşin bedeni
Alnı yaralanmış tepeye çökerek
Birden etrafıma kara kanını fışkırttı

Seni unutamadım
sana uzattığım güller soldu
akrepler kan kusarak
zehirlendim, uyuştum
düşlerime felc indi
hareketli kaldırımlarda çizildim

Acı, mutlu sevdalara konu olmuş
Destansı aşkların sesi Kız Kulesi nde okunmuş

Yürekleri yakıcı hicrana kani olmuş
Nağmelerin tatlı yeli okunmuş

Öteler ötesi nur ışıltılı pencereden gülümseyen.
Zulmet çağlarını söndüren, zahmet dağlarını sonlandıran.
Çağların izine, şeytanın dizine, karanlığın sisine vurulan;
Hilkatin sebebi, insanlığın edebi olan...

İzanların hezeyan yokuşunu tutan ve hidayetin varlığına koşturan,

Gitme, sensizlikte ellerimi uzattığım
Zihin sandığında karıştırdığım
Özlemin aynasında seni izlediğim
Gönlümün duvarına çizdiğim
Ruhumun tablosunda işlediğim
Geleceğimin atlasında işaretlediğim

Gözlerime topraktan sürme çekildi
Dudaklarıma taşların telaşında mim gerildi
Selvilerin gölgesinde, tarihin göbeğinde
Yüreğimin tenine hüzün yeli serildi
Karacahmet'in takibinde ruh torbaları
Ensemin damarına devrildi

Hayalimin elleri nasılda seni yakalamıştı
Kapıdan son çıkışınla yüreğim sana kapanmıştı
Gözlerim acının yağmurunda sarsılarak ağlamıştı
Gözlerinin gözlerime bakışı, hayalimin bezine takılmıştı

Sözlerimin nemleri seni sorar