Yağmur yüklü kirpiklerim uyuklarken sokaklarda
Karton kağıtlara rüzgarları çizdiğim
oluyor yanlışlıkla
Sarılıp uyumak istediğim varoş
kılıklı insanlıktan
Olası bir sardunyayı alıp karşında susmak ne zor
Ve ağlamakla gülmek arasında o
ince bir çizgide
kalmak
Biri gelipte sarılsın istiyorum bana
bütün maymunlar raki içiyor bak
bütün filmlerde kırılan vazo
cümleyi içten dağıtıyor
merdiven altı meyhanelerde
keller kellerle hep birlikte
Senden önce beyaz bir ırmaktım ben
Beyaz zambaklardan ve
yeşil otlardan olma
Yukarıya doğru kıvrılan bu döngü hep
böyle dönmekte
sıyrıklarla uyanıp, acının kalbinde durmak
ve kestane şekeri istemek Tanrıdan
ne zordur
içselleşen bir bilim kurgu filmi
izlenme rekorları
Ne zamandır derimi içime hapseden nefesim
Kirpik uçlarımda yağmuru
denkleştirirken
Omzuma illmek attığım karşılıksız
sevgiler
Göbeğimde patlayan bir dıiş ağrısı sonrası
Tokayı saçıma saplayan annem
Beni yamalı caddelerde bırak
Ve ısırgan otlaryla
yıka kalbimi
Sesi kısılıyor kalbimin Ünzile
Yüzüme, solgun fotoğraflardan kalan
Güneşli desenler çiziyorlar
Gülmeye çok yakın ağlamaklı
bir haritada
iç hücrelerime koyu bir lens takıp
iyiliğin resmini çekmek
istemistim
yığınla çakıl taşı yutup
diz üstüne koşan parmaklarım
bu gece, güzel bir şeyler anlat bana
içinde deniz
üstünde mavi bir gökyüzü olan
sen susunca meselâ
kuşlar konsun sol omzuma
sonra, şehre beyaz yağmurlar yağsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!