Hani bahar gelince buluşacaktık
Bir dilek tutmuştuk uçuracaktık
Aşkının ateşiyle tutuşacaktık
Gelmezsen bu sevda beni öldürür
Baharı beklerken mevsim kış oldu
BEN BABAYIM
Ben babayım.
En son ne zaman sevildim,
Güzel sözler duyduğumu unuttum, bilmiyorum.
Çocuklarım paçalarıma sarıldığında çınar oldum,
yâr kokusun salar güller içinde,
ben, beni ararım kendi içimde.
bir zerre değilken katre içinde,
daldım ummanına kendi içimde...
yüzünü meşk ile nazar eyledim
Bu yalan düzene inat, ben bir tek seni sevdim
Yalanım, yalanım varsa kalbim kurusun
Kızıl goncaydım dağlarda, gökler bulut tutmamıştı daha
Denizler suya susuzken sevdim
Ben bir tek, bir tek seni sevdim
Yalanım varsa kalbim kurusun, kalbim
Saplanmış sineye bir paslı süngü
Ne güldürdü beni, ne de öldürdü
Bir hicran belemiş kendine özgü
Ne gündürdü beni, ne güngördürdü
Yaram içerdendir derin mi derin
Hapsettiler sancılı gülüşlerimi,
Uzun koridorlu, yüksek taş duvarlı,
Aksısedası şehre ket düşen,
Elazığ tımarhanesine.
Kaybolan insanlığı ararım, vicdan yoksunu duvarlarında.
Üzerimde kirli, kolsuz bir gömlek,
benden geriye bir kaç şiir, bir soğuk cesetten başka bir şey kalmadı,
toplasan bir mezar olur.
sitem etme n'olur,
inanki başka servetim kalmadı.
Ben gidiyorum unutmayın
Gözyaşınızı kurutmayın
Şiirli sözler bıraktım size
Bardakta çay soğutmayın
puslanırken gözde dağlar, ovalar
al atlar toynaktan terini sağar
halaylar çekerken kızlar oğlanlar
ben hep sana yarım kalırım...
sevişir tenhada mevsimler yıllar
Ben hiç seni görmedim...
Güz bestesi gözlerini
Bahara düşen kokunu
Dağ eteklerini saran sisli saçlarını
Şafak ayazında üşümüş gamzelerini
Ay halesiyle büyüyen düşlerini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!