Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

eskidi düşler
silinince sesleri
tatlı gülüşler
eksilince esleri

suskuda gece

sabrın da sonu
var olası varlığın
onunda sonu
yar olası yarlığın

martıları sor

derlenen gülde aldın
cıvıldar öten kuşları
gülün tozuna baldın
tadınlaydı yokuşları

rengarengi mozaiği

otun içinden nokta
uğur böceğim uçar
noktacık kızıllıkta
yürüyerekten kaçar
dinç
bahçe

Maviye eriş
Mavi sular iç
Mavi kıskananlar
Çatlasın hasedinden

Mavi giyin

sızın öpülse çocuk
için dingin mi şöyle
savaşa inat boncuk
kenetlenmişlik öyle

erkene eser sadak

*********(Gülce/Üçleme) ********

yetmiş bir yıl sonra devrildi çınar
Talip Özkan’ıma yüreğim yanar

müziğe duyarlı yaman bir insan

mis kokulu sarmısaklı
etli etsulu nohutlu tarhana
buğulu sıcacık
bir tabak yetmedi
bir tabak daha

zor anların sancısı
sarmasın bedenini
karanlığın hancısı
görmesin gidenini

gizemindedir

umarsızlığındayım
geceye tutuklandım
sorun sokağındayım
eceye koltuklandım

zindan yoldaş yüreğe