Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

sessiz kent yıldızları
ışıltılarındadır
gecenin poyrazları
hışıltılarındadır
bıçak yüzünden keskin
sirke testiden küskün

kitabın arasında
kurutulmuş çiçecik
bana bakıyor sanki
baksın varsın baksın dost

gün aşımı bakarım

hüzün sitemi akşamı
ay ışığındadır gecem
yakamozlar ihtişamı
yanı başındadır ecem

nedeninden bilemem

bu dünyanın
hali böyle
bilen bilmez
bilmez bilir

yalan mıdır

tutuldum
tutsak kıldı
aşk beni
gün aya
ay yıla
şaraba döndüm

kör karanlığı
gizemimde sakladım
zorladı beynim
çığlığı yasakladım

selvi dalında

eskidi düşler
silinince sesleri
tatlı gülüşler
eksilince esleri

suskuda gece

sabrın da sonu
var olası varlığın
onunda sonu
yar olası yarlığın

martıları sor

derlenen gülde aldın
cıvıldar öten kuşları
gülün tozuna baldın
tadınlaydı yokuşları

rengarengi mozaiği

seninde sevdiğini biliyorum
açıkça belli ediyorsun bunu
uyku gibi rahmet gibi yaşın
seviyle süzülüyor gözlerinden

araya soğukluk girsede bazı