Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

sevdiğim gibi
beni sevme sevdiğim
sonun olmasın
için yakan ateşim

uykun kaçmasın

güzeldi güneş
deniz mavisi kırlangıçlar
toplanıp dağılmada sığırcık
sımsıcak

seyreldi yıldız

Kısa sürdü dikişi
Arkası tez geldi
Derken duyduk
İnilderken
Refakatçi olmadan

sıcak kavurur bizi
unuttun mu ankara
bıçak savurur sızı
unuttun mu ankara

bir konuğun olurdu

uzağı yakın görür
ılgın içinde gözler
dağına sisi bürür
algın içinde gözler

yandığına sulanır

bugün dostumu gördüm yağmura çiselerken
ankaraya değişmem dostumu seremem ki
türküler değiş tokuş gönülden deremem ki
tez ayrılmak zorunda yürekten buselerken

kara bağrım yanarken dosta açsam derdimi

yenilenmek variken
arkada kalıyorum
dün ilendim deriken
hırkada soluyorum

içimizdeki çelişki

yukarıdan bakışta
yamalı bohçadır yer
yeni çıkmış nakışta
şamalı bahçedir yer

sefasında sürdüğün

bir anda oldu
ne olduysa
gözleri kin doldu
ne yaptı sana

dur bak

yazda bahar kışın kara karıştı
zemheride bile yanıyor musun
yelde telde sardı sonra yarıştı
gülüne bülbülü tanıyor musun

çoluk çocuğuysa eşe kapışma