Özlemin dayanılmazlığı son safhalarda şimdi,
Bahçeleri karanfil kokulu evlerde,
Nede huzurluyduk...
O zamanlar Henüz basmadan elbisesi çiçekli elbisesi olan,
Masmavi gökyüzüne uçurtmalar uçuran,
Her sabah güneşin doğuşu ile kendini,
Sokakların özgür ve korkusuz kollarına atan,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Çok güzeldi..
Tebrik ediyorum..
Saygılarımla..
Ah o çocuksu yıllar...insanın her zaman büyümek için can attığı yıllar..Daha sonrada neden büyüdümkü keşke hep çocuk kalsaydım dediği doyumsuz yıllar...Acısıyla tatlısıyla herşeye özlem duyarak büyüdüğümüz yıllar...Her yeni ve güzel bir oyuncağın çıktığında ah çocuk olsaydım dediğimiz yıllar...Neredeyse her şairin şiir yazdığı yıllar....
Güzel bir şiir di..yüreğinize sağlık..gönül dostu...İyiki varsınız...Sevgilerimleee
güzel betimlemelerle bezenmiş, gözyaşartan bir çocukluk şiiri.. böyle alıp geriye götürüyor insanı ya, tebrikler şaire..
şiirin çok güzel arkadaşım
yüreğinize sağlık efedim güzel dizelerdi ********10 saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta