Körpe bir bahar öpmeye başladı körpe tepeleri,
Körpe çayırlar, körpe çimenler uçuverdi topraktan,
Süslendi körpe çiçeklerle yaşlıbaşlı ağaçlar,
Körpe bir rüzgar değdi dudaklarına körpe yaprakların,
Körpe yağmurlar çiseledi körpe bulutlardan,
Haberin bile olduğunu sanmıyorum elkızı, ellerkızı
Bahardan.
Bir daha gelmeyecek baharlardan bu baharlar,
Gitti gider sensizlikler içinde,
Ağlansa, inlense bir faydası yok,
Ne çiçek bırakır, ne yaprak, ne dal, ne ağaç, arkasında,
Ne çayır, ne çimen,
Katar seni de, beni de önüne, sürer götürür,
Bir kırıntı bile kalmaz adımızdan,
Gün gelir elkızı, ellerkızı,
Sevenler bile hiçbir şey hatırlamaz
Sevdamızdan.
Tükendi ömür bir iflah etmez karasevdanda,
Aktı gitti körpe sular gibi, körpe oluklardan,
Elde-avuçta kalan bir yaşlanmamış körpe umut,
Bir tutulamayan körpe bahar yeli misali,
Yaklaşır durur tadı kaçmış kart karanlıklar,
Öyle bir gün gelir ki; gönül ne seni arar durur,
Ne sayıklar.
(ELKIZI ELLERKIZI isimli Serbest Şiirler 'inden >53-54/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 24.3.2005 10:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)