Bilinmeyene yürümek garipti
Hayat belki de
Bilinmeyene yürümekten ibaretti
Bir sonraki
Atılıp atılamayacağı
bilinmeyen bir adımın
Götürüp götüremeyeceği
bilinmeyen bir yolun
Sonundaki bilinmeyenlerden
oluşuyordu her şey
Ve hiçbir şeyi önceden bilmek
mümkün değildi
Aslında yürütülmekti
sonunu bilmeden yürümek
cesur atılmalıydı adımlar
korkuyla umut arasında
Güneş açar
ya da yağmur yağardı.
Deprem ne zaman nereyi yıkar
belli olmazdı
En iyisi hazırlıklı olmaktı her şeye
Umudu ve korkuyu elden bırakmadan...
Kimin ne zaman, nerede, ne kadar olacağı
belli olmadan.
Önemli olan
bir yerlerde olduğumuz sürece
oranın hakkını vermek
ve geride bir şeyler bırakmaktı.
Bir iş, bir eser ya da bir iyilik,
Belki de kıyamet
son iyilik yapıldıktan sonra kopacaktı.
Kayıt Tarihi : 12.12.2001 01:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

" EĞER AHİRETTE SENİ KURTARACAK BİR ESERİN YOKSA, DÜNYADA BIRAKTIĞIN ESERLERE DE KIYMET VERME!" -Kelam-ı kibar-
"İNSAN BİR YOLCUDUR. YOLCULUK İSE, RUHLAR ALEMİNDEN, ELEMENT VE ATOMLARDAN, ANA RAHMİNDEN, ÇOCUKLUKTAN, GENÇLİKTEN, İHTİYARLIKTAN, ÖLÜMDEN, DÜNYADAN, KABİRDEN, BERZAHTAN, MAHŞERDEN, MİZANDAN VE HESAPTAN GEÇİP CENNET YA DA CEHENNEMDE SON BULAN UZUN BİR İMTİHAN SEFERİDİR."- Kelam-ı kibar-
Herkese hayırlı sınavlar ve hayırlı yolculuklar dileriz.
Kutlarım..
TÜM YORUMLAR (11)