Tornet (Küçük Dostlar-1)
Ali ve Osman iki iyi arkadaştı. İkisinin de ailesi yıllar önce Almanya’ya gelmişlerdi.
Osman’ın babası Oğuz bir fabrikada ustabaşı olarak çalışıyordu. Ali’nin babası ise bir fabrikanın yönetimindeydi ve geliri oldukça iyiydi.
Ali ve Osman’la çok iyi anlaşıyor, beraber top oynuyor, bisiklet sürüyorlardı. Bisiklet sürdükleri saha, Ali’lerin evlerine yakın bir yerdi. Sahaya bazen Ali, bazen Osman erken geliyor ve diğerini bekliyordu. O gün Osman erken gelmişti, her zaman buluşma noktaları olan, sahanın kenarındaki büyük çınar ağacının dibine doğru yürüdü. Ağacın dibinde oturmuş çocuğu önce Ali sandı seslendi ama çocuk yüzünü dönünce o olmadığını anladı. Osman yaklaşana kadar çocuk ayağa kalkıp, kaçar gibi uzaklaşmıştı bile. Osman şaşırmış, çocuğun niçin kaçtığını anlamamıştı.
Osman ağacın dibine yeni varmıştı ki, Ali de bisikletiyle geldi yanına;
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
çok güzel bir hikaye, küçük dostlarımızın da beğeneceğinden eminim. Tebrikler.
******TEK KELİMEYLE HARİKA KÜÇÜK YÜREKLERE DOST YÜREKTEN *****
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta