zıpkın gibi delikanlıydım
başımda kavak yelleri
neyime yetmedi bilmem
memleketimin bir lokma kuru ekmeği
ben mi istedim çekip gitmeyi
yoksa yaşam mı sürgün etti gurbet ele beni
anımsayamadım
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Toplumlarda yabancıların kaynaşması belki de en zor bir olgu.Köyden-köye göç olgusunda bile kabullenememe var.Hele-hele ayrı devlet ve ayrı toplumlarda bu durum daha da zor olmalı.Şiirinizi kutlar,saygılar sunarım Naime Hanım.Saygılar.
Sevgili Öğretmenim,
Dünyanın neresinde yaşarsa yaşasın insanlar asla ötekileştirilmemeli....Dili, dini ,ırkı, cinsiyeti farklı olabilir......bu farklılıklar zenginlik olarak kabul edilirse yaşam daha da anlamlılaşır.......insanlar bu şekilde barış içinde kardeşce bier arada yaşama olanağını bulur.....
Anlamlı ve değerli çalışmanızı yürekten selamlıyorum......Emeğinize, yüreğinize sağlık....
Başarınızın devamını diliyorum.......İlhamınız sonsuz, kaleminiz tükenmez olsun......
Şiire ve şairine saygılarımı sunuyorum.....
Tebrikler, selamlar, saygılar...
gurbetçiler için söylenmiş en anlamlı söz..
BİZ ONLARI İŞ YAPMAK İÇİN ÇAĞIRDIK,İNSAN OLDUKLARI ORTAYA ÇIKTI..
şiir güzeldi.
hayatın içinden dün dünde kalır gibi zoraki yaşanan hayatlar güzel bir şiir kaleminiz daim olsun
siz hep bendiniz,
bendeydiniz,
benimdiniz
ya ben?
ben neden ÖTEKİ? ..
Tüm dışlanan yüreklere selam..bunu dile getirdiğiniz için sizi en içten duygularımla kutluyorum. saygılar______
orman gibi olmalı insanlar.... her canlıyı kucaklamalı... şiir çok güzeldi, kutluyorum sizi, tebrikler Naime Hanım...
Bu kalemi tutan ellere yüreğinden dökülen sözlere hem yazıpta hem okuyan gözlere teşekkürlerimi sunarım saygılarımla
Gurbetcilik zor bencillik ve umursamazllk oldukcada surecek konu duygu yuku yuksek ve guzel islenmis kalemi gonulden kutluyorum saygilarimla
İnsanların emeğine, alın terine göz koyarak, onları yerinden-yurdundan eden vahşi zihniyeti öncelikle kınıyorum. İnsanlık ayıbı bu. Karın tokluğuna çalışmaya razı olmuş insanlar. Ne çare, karınlarını bile doyuramıyorlar. Diliyorum ki, bir gün gelir, herkes yerinde doyar, kendi yerinin yerlisi olur.
Ötekileştirmek, o vahşi sistemin bir sonucudur diyor, konu seçiminizi ve işlemedeki başarınızı kutluyorum. Hoşça kalın.
Bu şiir ile ilgili 93 tane yorum bulunmakta