Sonsuz kışların ayazında, tarihe kazınmış,
canlanır ruhlar altın görüyle, armağan ediminde,
ürkü ve çığlık aynı hücrede, yakalar zamanı
uzayan devrin yıkım ötesinde. Sal kendini
uyanan düşe, topla kırıntılarını doğrunun,
ilk ve son başlar yeniden, adanmışlığından öte.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta