Sevenimiz yoksa umudmuz var
Hayallen severiz yoktur bize yar
Arayıp dolaşdık biz diyar diyar
Sahiden seveni de bulmadık yazık
Sonunda anladım sevgi paraymış
Nerde benim sevecegim bulmadım
Hiç bir aşkımın karşılıgını gömedim
Yar sevipte ben bir kere gülmedim
Sevenlere yasakmı olmuş sevilmek
Karşılıksız seve seve ben yoruldum
Çok geç gelmişim de ben bu dünyaya
Dost diye güvenirim ben tüm insanlara
Aldanır dostum var diye de hülyaya
Bir vefalı dostu da bulmadım ben hala
Dostumun dertlerinide sırtıma alır giderim
Ne yüzümü güldürdün ne verdin yari
Her şeyin yalanmış sen sevmedin beni
Muytlu olmadım da sana geldikten beri
Bundan sonra gelemem çağırma gurbet
Herkesi güldürdün sen de beni ağlattın
Kahrolsun anacıgım seni üzen
Sana dil uzatıp da hem kızan
Kahrolsun yalan sözler yazan
Anam nimetisin tüm varlıgımsın
Üzülme var daha çok geceler
Bir güzel sevdimde dengimdir
Oda benim gibi gönlü engindir
Kader fakir ise gönül zengindir
Dayanamam sensizlige sevgilim
Yavan ekmegede razıyım senle
Size giderdim girişde odanız vardı
Isınırdık tenekeden sobanız vardı
Emim odada çay içer tütün sarardı
O günler ne güzeldi dalmi emmi oğlu
Gurbette gezerim ben o günleri anarak
Çile dertten bende çok aldım payımı
Nere gidersem de bulamadım dayımı
Gurbet elde çok özledim de köyümü
Gidip de durmaya da fermanımmı var
Yar severim meslek sorararlar amele
Sevdim bir zalimi de aşkı bilmiyor
Yanına giderimde yüzü gülmüyor
Kanayan yaralarıma ilaç sürmüyor
Bunun ile garip başım benim dertedir
Ne konuşur nede seviyor yanmışım
Kaç gün olduki daha yüzüm güleli
Yıl olmadı ki daha gurbetten geleli
Hiç yüzüm gülmedi kendimi bileli
Çagırıyor yolar beni gene gurbete
Elli yılda bir kaç güdür gülmüşdüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!