Ağa beyler toplanıp ta buluşmuş
Esas yalan birbirine karışmış
Kurtlar sofrasında düşman barışmış
Pay ederler malımızı ağalar
Köyden kaçtık ağaların zulmünden
Anamdan doğalı ben ağladım durdum
Hallerimi bilmem de ellerden sordum
Gurbet ellerin dede ben çok süründüm
Boş boşuna küflet oldum bendünyaya
Hiç doğmasamda bundan daha iyiydi
Anam öldü on yaşımda dertlendim
Ne öpüldüm ne sevildim koklandım
Üst baş yırtık çöplüklerde bitlendim
Serseri bu deli ayaş berduş dediler
Çok çektim ben çilelerden bıkmadım
Kendim gibi dertli arkadaş buldum
Onu gecelerin karanlıgın da gördüm
Benim ne evim ocagım var ne yurdum
Sen benim gibi dertli olamazsın arkadaş
Ben her tülü dertleri çok çekerim alıştım
Sarı saçlar ile gül çilli yüzüne
Yandı gönül o sürmeli gözüne
Sende tanıdın mı güldün yüzüme
Gözlerimi sonunda ağlatma güzel
Gülüşün yalansa bel bağlamayım
Ben bir Karacaoğlan sen elif olsan
Dünyalar benim olur sen beni sevsen
Sevmesen de razıyım karşımda dursan
Beni mutlu edersin sensiz kalamam artık
Haklısın bu adam delidir dersen
Aşkımızı masal gibi orda burada söylerim
Maziler canlanırken yavaş yavaş ağlarım
Sen neşeyle gülerken ben burda ağlarım
Aradan yıllar geçse bile anılarım yaşıyor
Kalbin yokmu senin çabuk unutu verdin
Gecem gündüzüm bi rine karıştı
Gurbet elde garibin derde alıştı
Öksüzlerle garip lerle buluştu
Gelemem yolarımı bekleme anam
Derdin deryasında gömüldüm kaldım
Ağlıyorum sevgilim sonsuz gecelerde
Arıyorum bulamam seni bilmecelerde
Soruyorum herkese sevgilim nerde
Seni gören olmamış göremiyorum
Neredesin sevgilim kayıplara karıştın
Gelirim demiştin gelmedin yalancı
Oldun ya içerim de garip bir sancı
Bıktı usandı benden kahveci hancı
Gece gündüz durmadan anarım seni
Hani gelecektin de yüzecektik ya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!