Bir değer verirsen yar beni ararsın
Kahvelerden hancılardan sorarsın
İnsanlar içinde yarim hiç bulamazsın
Yusuf gibi kuyulara atmadınmı sen
Mecnun gibi çöle sahraya atmadınmı
Sevdiklerim terk ettiler gittiler
Bırakıp da beni deli ettiler şimdi
Affetmem gönlümü çok incittiler
Garip kaldım yine yalnızım şimdi
Mektuba yazdıgım sözü gizleme
Bir gülüş bakışın yar yeter gönlüme
Sevgilim ben başka bir şey istemem
Gün kattın yar benim bitmiş ömrüme
Ölsemde severim aşkına pes demem
Bir melek sevdim uzaktan gönülde
Sarı saçlar ile gül çilli yüzüne
Yandı gönül o sürmeli gözüne
Sende tanıdın mı güldün yüzüme
Gözlerimi sonunda ağlatma yazık
Gülüşün yalansa bel bağlamayım
Bu derde dermanı nereden buluruz
Geceleri hep hayal mi kururuz
Ah vah ile bir gün elbette ölürüz
Mahşerde de gelir bulur yoksulluk
Derler fakirde dert ölünce biter
Yirmi beşte buldum ben dengimi
Kendi güzel hem de gönlü engini
Yuva kurmak ister aramaz zengini
Ahırınde bende mutlu olmuştum
Üçte çocuk yaptı bize ana oldu
Ben aşka düşerek belamı buldum
Sevdim yandım sanmayın güldüm
Sanmayın sevdim de mesut oldum
Hep yeni sevdaya yolcudur gönül
Gözlerim yarin arıyor beklide bulur
Sılama gidemem gurbet darılır
Ne getirdin derler hesap sorulur
Gurbet elden dolu ceple gelinir
Sılaya gitmye yare yüzümü varki
Durmadan çalıştım olmuyor para
Boşa arama yar bir garip âşık
Karanlık gecelere bulunmaz ışık,
Güzel sevmez seni yüzün buruşuk
İhtişam var iken gönle kim bakar.
Yıllardır ararsın haniya aşkın
Hani kaçırmıştık biz aşk gemisini
Kayboldun sevgilim nerelerdesin
Kaybettim bulamam ilham perisini
Güzel gözlü melegim nerelerdesin
Ben sana aşıktım sen sevmiyordun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!