Orhan Tuncay Şiirleri - Şair Orhan Tuncay

Orhan Tuncay

“İçimdeki vadi o kadar yeşil ki
İçinden nehirler akar” derdin
Ben geçtim, aşkım geçti içinden
Peki, sen nerelerdeydin?

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Anılar yorgun
Yaralar durgun
Gün zamanla olgun
Hasadı biçilmiş vaktin

Gidenler dingin

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Bulutlar, bulutlar
Elimi uzatsam tutacaktım
Ve esen narin rüzgâr
Bir izin verse
Tam kucağına oturacaktım

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Zalim bir düş gördüm
Tokatladı geçti beni
Seni süzülmüş gördüm
Anlatsana bana derdini

Hem de evreni çökmüş gördüm

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Pil bitik
Zaman silik mekanda
Işık sönük
Gün dönük kafamda
Taş kırık
Meşin sökük sapanda

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Yürüdüm belirsiz bir zamanda
Ve arkama baktığım her anda
Ayak izlerim yoktu

Yürüdüm belki sık bir ormanda
Önüme, ardıma düşen her yaprakta

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Açsan zamanı lüle, lüle saçlarında
Sersen mevsimleri ürkek bakışlarınla
Sek sek oynayan çocuklar gibi neşelensen
Camdan bilyeler dökülürken göz yaşlarında

Haykırtsan içindeki çocukla “yeter” diye

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Zaman durmaz akar
Buradan giden nehir gibi
Akrepten fışkıran zehir gibi


Zaman biraz da sakar

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Zamanı gelince batar mı güneş?
Sen gelsen de, gelmesen de eser mi rüzgarlar?
Biten bir günün gizeminde mi saklı
Bora, fırtına, yağmur ya da kar?

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Tozunu silebilsem zamanın
Dumanı kalsa belki
Ovuştursam gözlerimi
Görebilir gibi sanki
Bilebilir gibi yani

Devamını Oku