Orhan Tuncay Şiirleri - Şair Orhan Tuncay

Orhan Tuncay

Rüyalarla süsledim boşluğu,
Yaşam öyküleri üfledim.
Sırça köşkler yarattım,
İçinde yaşayamadığım.
Lezzetler vardı hiç tatmadığım.
Duyularımla ayırdığım beni,

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Bir keder var içimde
Perde perde inen
Bir bulut var üstümde
Kara mı kara
Yavaş yavaş çöken.

Devamını Oku
Orhan Tuncay



Yağmur yağarken bir sonbahardı
İçimin yaprakları sarardı
Kuşlar da göçtü güneye artık
Bir tek yalnızlığım bende kaldı

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Aşka kayıt koyma, sayma engellerini
Açsın sevginin bahar goncası çiçekleri
Gönlünün pınarından beslenirken ruhun
Çılgınca süzülsün gökte aşk melekleri

Korkma solmaktan baharın gonca gülüyken

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Bir hece damıtınca imbiğimden
Bir duygu demlendikçe yüreğimden
Sevda çiçekleri sepilince sevgilimden
Kanatlanır şiir olurum göklerde

Sonsuz kederimin yalnız sokaklarında

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Bir damlada damla olup
Damladan zerreciğe dönüp
Şu alemi devrana dolup
Bu evrene katıldınız

Ateşler içinde yanıp

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Bir öykü peşine takıldı şiirim
Dur, öylesine koşma dedim
Kalemim yazıyor durmadan
Akan mısralara laf dinletemedim

Bir ezgi peşine takıldı şiirim

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Uzanmış ileriye yatmış
Çiçeklerin çimenlerin üzerine
Dalmış uyuyup kalmış
Bir demet gül var elinde.

Rüyalar görüyordur şimdi

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Bir tren düdük öttürdü
Derinden, derinden
Bir el kalktı yavaşça
Bir mendil sallandı geriden.
Kara tren ayırdı onları
Kara tren ayırdı Ayşe’yi Hasanı

Devamını Oku
Orhan Tuncay

Çok uzaklardan gelmişsin
Otur şuraya soluklan biraz
Saçların dökülsün altın sarısı
Anlat eskileri, etmeden naz

Otur şöyle koltuğa rahatça

Devamını Oku