Bazen...
Bir hevesle başlar her şey
Bir ateşle...
Bir bakarsın her şey kül oluverir
Hayatın yanar gözlerinin önünde
Ama yanmasına izin verirsin
Aşık der ki sev seni seveni
Sevebilmek onurdur bil değerini
Ah alma sakın bil kendini
Vicdansız yüreğin cehennemdir yeri.
Hayata sımsıkı tutunmuş ki bir dev
Dağ başlarında yalnız bir ışık
Bazen aç bazen yataksız sigarasız
Ama umutlu
Şiire şarkılara sevdalı
Çok şeyler görmüş geçirmiş
İşte düş kırıklarımı ve birleştiremediğim herşeyi
Senle birlikte gömüyorum yaşayan bir mezara
İşte sen herkes gibi dans ederken hayaletlerle
Ben bir gemiye binmiş çoktan uzaklara yelken açmışım
Kanmıyorum hiçbir göze ve yansımalara
Gözyaşları anlamsız senin gölgende
Bırak aksın ömrüm
Keşfedilmemiş yalnızlıklara
Uçursun koyaklardan
Hıncını yırtıcı kuşlarla
Enginlere aksın sular
Ve o kıpır kıpır kan
Siyah ile beyaz ne kadar karşıttır birbirine
Siyahın içinde beyaz, beyazın içinde siyah
Hiç mi yakışmaz bir resme?
Güneşin arkasında bir yel istemez kimse
Fakat o sıcağın içindeki buhranı
Bir hafif yel dağıtmaz mı serince?
Öyle her şeye sinirlenme
Kafaya da takma,
İmkansız diye bir şey yok
Aç kollarını hayata
Aşkı buldum sandığında
Kaybedeceğine inanma.
Yaşarken öleceğine inanmaz insan
İçindeki akışkanlığa aldanarak
Kalbini ısıtmak için kanayıp susada
Her daim bir dost arasada çevresinde
Kahraman olabilir fakat kimseyle dost olamaz
Gerçekleri söyledikçe...
O kadar kitap yaladın
O kadar ilim yaladın
O kadar elif yaladın
Gittin b... yaladın..!
O kadar gururlandın
Bizimde dağlarımız var sevgili
Uğrunda ölünecek sevdalarımız...
Kanatlarımızın altında
Pazarlıksız sancıyan acılarımız…
Bizimde dağlarımız var sevgili
Dağlarda kartallarımız



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!