Orbay Eken Şiirleri - Şair Orbay Eken

…
Yokluğun…
Zindan ve yürek
Gece ve insan
Karanlık ve yıldızlar
Sessizlik ve ışık

Biz bunları aştık kardeş kalmadı dünyada bir tamahımız.
Bize tek dost Allah'tır, kalmadı kimsede ahtımız.
Sanma ki uyuruz, uyanığız.
Şu menfi nefsine,benliğine sarıl sen,
Pisler pisliğini yapar,Yaradan yıkarmış;
Gönül yıkacaksan boşa yorulma

Hatır için girme günaha,
Hakkı söyle hatır yıkılsada
Sakın gönül yıkma nefis için
Bütün cihan üstüne varsada.

Kimi insanların ambalajı güzel içi boştur
Kimi insanların reklamı olmaz hilesi yoktur
Dansöz gibi kıvırır kimisi duygu sömürür
Acaba ağlayanlar her zaman haklı mı olur

Duygular bazen karışır toza dumana hastalıklı

Yaşadığım seninle ne varsa
Sarmış yalnızlığımı yokluğunda
Gamsız değilmiş anladım
Yükü ile ağırmış sevda
...
Terkedilenler bir esirden farksız

Şiirler yazalım her yere
Karanlığa
Yeni gelen güne
Umuda boyansın duvarlar
O kadar çok yazalım ki
Silemesin hiç kimse

Utanırım kusur söylemeye
Toysun sen daha çocuk
Kibirinle süründe mutlu ol
Haddini bil sen çocuk

İstesem seni tepelerim

Güneşin altında ıslanmaktır
Seni sevmek
Aydınlığın içinde kör olmaktır
Seni hissetmek
Ve sana varmaktır
Belki de vazgeçmek.

Bazıları öylesine sever seni
Bazıları ölesiye..
Bazıları hiç sevmez belli etmeden izler seni
Bazıları hasedine sever bazıları fesadına..
Bazıları çıkarına bazıları menfaatine..
Bazıları şak şak için sever seni..

Karşıki dağları güller bürüdü
İtler namertler aldı yürüdü
Nesil bozuldu huzur kalmadı
Kimlere kaldın yalan dünya!

Ahlaktır insanı hayvandan ayıran