İki şey zehirler insanı
İki şey unutulmaz
İhanet ve nankörlük
İki şey yaşatırmış insanı
İki şey hiç yarı yolda bırakmaz
Umut ve sevgi
Hiç bir şeyim yok
Ne kendime ait güzel bir yatağım
Ne de kaliteli ayakkabılarım
Kendimi bildim bileli çırpınmaktayım
Bu yoksulluk denizinde..
Ne de bunları söyleyecek özgürlüğüm yok aslında
Fatih bizim Alparslan bizim
Milletimi sever özüm
Bu vatan hepimizin
Gidelim bizim Anadolu'ya
Yunus'a Veysel'e hayranım
Tükeneceksin sende bir gün
Yalan dünyanda küçülerek
Kuruyacak bulanık suların
Elin dizin bir kuru dala değecek
Yalım ateş sönecek yüreğindeki
Anlayasın diye soğuyacak yüzüne gülerek
Yıldızlar neden karardı bugün
Dönmeyen birimi var kıyılara
Seni uzaklarda düşünen birimi var
Avut gönlünü sen dalgalarla
Bu kıyılar senide kandırır gönlüm
Uyutur öyküler masallarla
Desem ki
Bir yaz günü çiçek toplarken
Başıboş, kaygısız
Seninle
Hiç seneler geçmemiş gibi
Ve ben hiç büyümemişim
Yedi bitirdi bizi
Bu gelgitler
Ve bu gelgitler uğruna
Sıkıntılara düştüğümüz
İkinci şahıslar
Hatırlısı
Yüzünün yarısı
Yokluğunu anlatır
Eski dillerden
Kadim
Acı verici
Sevgisiz bir hüznü anlatır
Bazen yalnız ölmek iyidir
Kafanı dinlersin
Kimseyi düşünmezsin arkanda
Artisizm rüzgarları esmez cenazende
Hiç bahanelere sığınmadan
Mümkün perestçe sorgularsın kendini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!