ki her kıyım beşik olmuştu, bir yaralı ceylana, her kıyımda ölümün ayak izleri vardı geldiğin güne değin, kimi emzirdim..ve kaç hayat kurtardım..bu güne değin..sen ayak basanlardan ilkisin..insanoğlunun..
yüzünü getir öpeyim..çıplaklığını getir örteyim..
bırak ayazlardan soyundurayım seni..
ruhumdan alır..dudaklarım o sımsıcak nefesini..
kıyılarında demir atmış bir kaptan gibi izlerinin zevkindeyim
ifadi emziğini emen bir halin yalındaşıyım
başın dönüyor diplerime indikçe, esrikliğin hırçınlığımdan değil, kendimi sana yumuşacık sunuşumda..
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta