Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Ben ki, bir gölgeyim perdesiz pencerelerde
Arar dururum, yitirdiğim çocukluğumu.
Yüzüm dönük, buğulu camlarda yüzüme,
Bir sis çöker, unuturum unutulduğumu!
Önder Özkaran
