On Üç Yıldır Günümüz Şiiri - Yorumlar

ON ÜÇ YILDIR GÜNÜMÜZ,
Üç – Y- ile başlıyor on üç yıldır günümüz,
Yoksullukla, yolsuzluk, hele de şu yasaklar.
Kıstılar sesimizi, duyulmuyor ünümüz,
Basın, yayın sansürlü, halk korktu konuşmuyor.

On üç yıldır üç y. yi ne konuşmayı bitirebildik. NE DE BİR ÇÖZÜM BULABİLDİK.

kUTLARIM efendim. Saygımla...

Evet.. O meşhur '3 Y' hep konuşuldu, dillere pelesenk oldu...
Ama nedense her üçü de 'GERÇEK OLDU!'

Yolsuzlukta, yoksullukta, yasakta 'DERECE YAPTIK DÜNYADA...' Daha ne olsun?

Şiiri ve sizi kutlarım Fahri Bey.. Saygılarımla..

Üç – Y- ile başlıyor on üç yıldır günümüz,
Yoksullukla, yolsuzluk, hele de şu yasaklar.
Kıstılar sesimizi, duyulmuyor ünümüz,
Basın, yayın sansürlü, halk korktu konuşmuyor.

kocaman tebrikler abi

KUTLARIM YURTSEVERARKADAŞIM ÇOK GÜZELDİ.yuvasız kuş

Bir tabir vardır.'bunlar iyice zıvanadan çıktı' der.Sanırım tam bu yobazlara görgüsüzlere göre söylenmiş bir söz.Güzel bir taşlama idi..Kutlarım Fahri Bey.Saygılar.

Yandaş, yağcı, yağdanlık, yalan, yanlış şakıyor,
Türkiye’nin kefenin, iç, dış düşman dokuyor.
Eskiden et kokardı, gayrı tuz da kokuyor,
Basın, yayın sansürlü, halk sustu konuşmuyor.
------Hocam 13 yılda Türkiye 130 sene geri gitti bu toplum aymazlık içinde olanı bitine seyir ediyor ne zaman Türkiye toplum olarak halk secimi ile iktiadarı değiş diremiyor işte o zaman sıkıntı başlıyor bu gün yaşananların nedeni bu ,şiirinizi ve sizi içenlikle kutluyorum saygılar sunuyorum .

hocam gene dektör müşsünüz kutlarım sizi selam ve saygılarımla

Yandaş, yağcı, yağdanlık, yalan, yanlış şakıyor,
Türkiye’nin kefenin, iç, dış düşman dokuyor.
Eskiden et kokardı, gayrı tuz da kokuyor,
Basın, yayın sansürlü, halk sustu konuşmuyor.
------Hocam 13 yılda Türkiye 130 sene geri gitti bu toplum aymazlık içinde olanı biini sayir ediyor ne zaman Türkiye toplum olarak halk secimi ile iktiadarı değişiremiyor yada değişirmiyor rediyor

Ne yapalım Fahri bey., halkın yarısı çok mutlu bu baskıdan, sansürden... ya da kış uykusunda olduklarından neyin ne olduğunun, ülkenin nerelere sürüklendiğinin farkında değiller...
Kaleminize sağlık...