Ömrüm Senindir Şiiri - Kasım Kobakçı

Kurumuş nehirler,
    ıssız çöller geçilmiş,
Ceylan gözlü bir dilbere,
    bir ozan kapılmış.
Çökmüş akşam,
    gökyüzü sessizliğe bürünmüş,
Görünmüş mehtap,
    mor sümbüller boyun bükmüş,
Silinmez bir sevda,
    bu aleme çizilmiş.
Derman diye,
    yollara dökülmüş,
Tir tir titrmiş yüreği,
    ayaz vurmuş,
Hülya denen,
    o dilbere,
Garip ozan,
    meftun kesilmiş.
Erimiş dizde derman,
    turna katarları süzülmüş,
En tatlı yerinde vuslatın,
    o yar rüyadaymış,
Ve ozan,
    yönünü çevirmiş;
Ruhum dediği, canı bildiği,
    yarin hülyasına,
Ansızın gönül pınarından,
    iki hece dökülmüş,
Ömrüm senindir,
    demiş.