Koştu tepelerden yağız rüzgarlar,
Utangaç başaklar boynunu eğe.
Karnından çiçekler kustu mezarlar,
Ancak bize kara perde bu matem!
Sigara, ateşin korunda kaynar,
Bir sosyalist karınca gibi ortaktık tüm dertlere;
Bir anarşist çöl sıcağı gibi kavururken içimizi ümit,
Ve sen,
Nihilizm'in bende bıraktığı son kırıntı,
Ve ben,
Sana Realist gözle bakan bir sokak lambası,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!