Hiçbir şey söylemeden ve belki de denemeden çok şeyi, küstürüp mazimizi, hain bir ayrılık ile kıydın gönül nikahını.
Saatler sürdü dakikalar...Her gün ayyaş bir gecenin sesinde söndü. Zaten ben seni hiç özlemedim ki.
Ne yanaklarımı ısıtan, kaderimin de yazıldığı ayalarını, ne her telinde ömrümü uzatan saçlarını. Onlarca haber aldım senden, asıllı asılsız. Dillerinde oklarıyla gezen dostlarım, öldürdü sendeliğimi zamansız.
Biri var dediler, el eleydiler. Parmaklarım derin bir kuyuya indi ipsiz, yüreğim boğazını kesti. Kanı aktı bütün nazarların. Kitapları yandı aşk üstüne yazmış, bütün hırsız yazarların. Sustum, en çok gözlerim sevindi.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta