Cenk Ulupınar Şiirleri - Şair Cenk Ulupınar

Kan damlamıştı
Beyaz gömleğine bir kere.
Leke söküceler yetmedi
Bu aşkı temizlemeye.

Kokusunda

Görsen dost sanırsın.
Avcumun içinde
en derin çizgi.
Yalancı sevgili.

Kalbimi kundakladın aşk,

Gerdanında oturmuşum
yaşadığım şehrin.
Kordon bir mücevher,
sarılmış geceye.
aklımda sen.

Bir buz parçasıdır yürek.
Kırılgan.
Su yapışmaz bir daha,
Suçludur kıran.

Bir piyanonun

Ilık su dolu
Bol parfüm kokulu
Bir küvette yıkandık gizliden.

Ruhum ve ben...
Arındık bütün kirlerimizden.

Kalbinin yakasına gömülü
ihtirasın rozeti,
Çok yakışmış çıkarma
eski sevgili.

Bulduysan

Çığlık çığlığa bir gemi
kalkıyor içimden.
Hiçbir yere gidiyor.

Çok derinlerde hüküm giymiş
bir mahkum,

Bana bir mektup gönder
sonbahar kokulu.

Hiçbirşey yazma üzerine ne olur.
Ne sevdiğini beni
Ne bir nefes gibi özlediğini.

Her lisan
Başka bir insan edermiş.
Dil tatlıysa bir de.
İnsana adam denirmiş.

Ben bilirim aşk dilini...

Çünkü ''seni çok seviyorum'' da ki ,
o çok, sen değilsin artık.
Sen,
sen değilsin çünkü...

Bir balıkçı barınağında