Çünkü Şiiri - Cenk Ulupınar

Çünkü ''seni çok seviyorum'' da ki ,
o çok, sen değilsin artık.
Sen,
sen değilsin çünkü...

Bir balıkçı barınağında
yalnız bir sabahsın.
Yağmurlar ummana vurur,
umman konuşmaz çünkü.

Hiç bir bahar ardından kışı özlemez.
Rüzgar değmese yaprak düşmez.
Uzak bir satırdan daha uzak bir satırsın,
seni başka okuyanlar var çünkü.

Seni artık öpmüyor içim.
Aruz dudakların yalan sokakların dümeni .
Hiç bir şiir yazmıyor seni,
tırnakların sökük duygular çünkü.

Çünkü sen harcından çalınmış,
garip bir aşkın yüzüsün.
Yaralanmış bir ceylanın
son nefeste sözüsün.
Yazdığım şeylerde hoşluklar arama,
koca bir boşluksun çünkü...

Altından sular geçen ömrün.
Zümrüdüanka kuşu düşer zamansız.
Bir tepeden yırtar gözlerini bulut,
Sen sulak yaylalarda avlak,
seni bensiz avlarlar çünkü...

Henüz yarımsındır hayata,
henüz budanmamıştır kahkahaların.
Bir yangının külüdür aldanışların.
Kül, kalandır çünkü...
Aşkın kitabı da buz gibi korsan.
Aşk, yalandır çünkü...

Ben dilimi dilimledim adına,
seni anmıyorum...
Unuttuğumdan değil alfabeni,
bir sözlükte saklısın çünkü...

Çünkü kokunu çalan gül soldu,
yaprağı dalından düştü ..
Bir gün dönersin kendi yurduna
gördüğün bir düştü...

Platonik bir ölümdür hayat.
Her canlı bir gün buluşur elbet.
Seninle görüş günü mahşeri düğün.
Duvağın günahkar ibadet çünkü.