Ölümün Kollarındaki Son Gün Şiiri - Yoru ...

Feryatların çınlamasıyla uyandım yatağımdan, sessiz adımlarla kapıya doğru yönelirken;
Kapının arkasındaki sırları öğrenmekten feryatları duymaktan kaçar gibiydi;
Olan biteni anlamak için bir köşede oturdum.
Dört duvar köşesini saran sevdiğim, sevmediğim herkes ordaydı!
Yerde yatan cansız bir beden üzerinde ise beyaz bir örtü;
Annemi dilindeki feryat! Yüreğime saplanan hançerdi sanki!
Babam ağıtlara karışmış gözyaşlarıyla göğsüne vururken, kardeşlerimin ise isyanları,