Faniliğiyle barışabilirsek bedensel varlığımızın
Anlamsızlığı anlaşılır öfke ve korkularımızın.
Ölünce,
Otoliz, yani kendi kendini yeme başlar önce
Vücutlarımız patlayacak kadar şişince
Patlar, dağılır ve toprağa karışır seslice;
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta