ölü yıkayıcı kara bulutların sağnak yağışlı göz yaşları kara defterinde çürümüş ölü kokan mektuplar ölüm maskesi tozlu havalarında küçücük adımları ceset yüklü tabutların ölü yıkayıcı kesik soluklar mezar taşındaki işlenmemiş soyut cevher kalkacak ayağa ölü ruhlarıyla moruklar yaşarken kimin umurunda ki pamuk yaralansan ancak gelir aklına hiç tahmin eder miydin ölünce orana tıkanacağını ölü ruhlu tabutların içinde uyuyacağını
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;