Her çiçek kendi dalından alıyordu rengini
Utanılacak bir cinayetti
İnsan ruhunu soldurmak
Olta da balık gibi
İpte insan sallandırmak
Zulmün terbiye seviyesiydi
Başka gezegenler de hayat gezenler
Dünyayı zindana çevirip
İnsanı ezenlerdi
İnsan acısını insandan
İnsandan acısını yine insan alır
Yem'e ihtiyaç duymuyordu
Oltaya düşen ve ortada kalan her balık
Dersini alan az olduğundan
Hataları insanın karşısına
Tekrar tekrar çıkıyordu
Yüreğimizin batık gemisi dünya
Taşıyamıyordu bizi
İki günlük yaşamında
Kelebeği bile intihara sürüklüyordu
Yirmi birinci asır
Ortadoğu'nun kan kokan topraklarından
Göçe akın ediyorlardı
Baldır çıplak bırakanlar
Baldırı çıplak kalanlara
Sahip çıkanları suçluyorlardı
Dünyanın her yerinde
Yerinden sarsılıyordu fildişi kuleler
Açlar ordusu ayakta
Yaklaşıyordu
Yaklaşmakta olan fırtına
Umut yeniden yürürlüğe giriyordu
Yürek meydanında
Önder Karaçay
Önder KaraçayKayıt Tarihi : 1.1.2019 20:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kelebeği bile intihara sürüklüyordu
Yirmi birinci asır"_________
"İşte budur! ' dedim bu mısraları okurken...Çağın durumunu anca bu kadar özetlenebilirdi...
Aklıma düştü Usta'nın dizeleri
* Kötülüklerin büsbütün egemen olduğu
Namussuz bir çağ bu, biliyorsun__________
Bunca acının , haksızlığın karşısında;
Yüreğimizin batık gemisi dünya
Taşıyamıyordu bizi...________
Bir şeyler yapmanın vakti gelmişti , geçiyordu bile...
"Umut yeniden yürürlüğe giriyor "diyordu şiir...
Ne diyeyim belki de yakındır güneşli günler....
Kaleminiz hep yazsın. Emeğinize sağlık. Kutluyorum içtenlikle.
TÜM YORUMLAR (2)