İlk çağ içinde kişiye göre normal olan ben merkezli bencil oluş, kolektif yapılı toplumlarla birlikte normal değildi. Artık kişi kendi çaba ve gayretinin bencili değil, dıştan kişi ve kişiler arası bağıntılarla temin ettiği kolektif emeğin özgecisiydi.
İlk çağ içinde som bencil oluş varken; kolektif yapılı toplumlarla birlikte bağıntılar vardır. Bağıntılar toplumsal çevrimden sonra bencil oluşa göredir.
Bağıntılar ilişkilerden sonra artık çabalar, yapabilirlikler, KULLANIMLAR vs. hiçbiri kişisel değildi. Bugün TV kullanıyorsunuz.
TV'yi kullanım için ortaya koyuşun gerçekleşmesi, işin eğitim ve öğretim bilgisi gibi işin üretim bilincinden tutun da onu ortaya koyan teknik, teknolojilerin hiçbiri kişisel emek değildi.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta