Oğuzkan Bölükbaşı Şiirleri - Şair Oğuzka ...

Bir anlaşmazlık var
Renginin grisinde bu aşkın / oysa planımız başkaydı
Niyetimiz pembeden başlamaktı / şaşkın bir pembe olacaktı
Yani açık pembe / gözyaşın düştüğünde koyulaşan cinsinden
Hadi vazgeçtim hepsinden
Bu griliğin sebebi ne

işte sen sevgilim
ne günlerdi dediğimiz günlerden çıkıp geliyorsun
yorgun
ve beklediklerini
ya da özlediklerini bulamadan
bir behiye aksoy şarkısını dinlemiş kadehlerde

Kalleş bir aydınlığa doğru ilerliyordu bozkır treni
Bilinmez istasyonlarda
Kimlerdi
Bekleyeni
Salyalı bir sokak köpeği kuyruğunu sıkıştırmış soğukta
Aç ve yürümeğe mecalsiz

Bir şiirin sebebidir her hareketin
Bir gülüşün
Bir hicranın
Mutluluğun ve kederin
Sen olmasan ben nasıl hareket ederim

ölüm kadar güzelsin yaşamak kadar acı
hayat kadehinde kalan en son damlasın
ben kadehin içinde kadeh bana yabancı
için siz o damlayı bana birşey kalmasın

Neden sonra anladım sevginin mevsimsizliğini
Hayatın ve aşkın oksijensiz bile yeşerdiğini
Eğer umut varsa kök diplerinde varlığın
İklimlerini sen seçersin
Sonbaharlarda çiçek açar yaprakların
Hayallerin olur

Kaçalım uzaklara sevgilim gözden ırak denizlere
Açalım yelkenleri bilinmez enginlere
Çalım atalım maviliklerde patlayan her fırtınaya
Alım, morum karışsın ufuklara
Dalım yok ki ummanda, umudum kayalıklara tutunmada
Edalım ne hallerdir bu haller senin uğruna

Olmadığı kadar olmak nedir ki
Var mı yalnızlığın güzelliği bir gürültü kalabalığında?
Sesler her frekansta ünlerken
Sadece sen gülerken doğan güneşin ışığını verir mi sanırsın
Bütün volkanların ateşini yığsam da ısınmak ve aydınlanmak için
Olmadığı kadar olmak nedir ki

Senden bir masal yapmak istiyorum
Ben bir kralım
Sen kaf dağının prensesi
Lakin
Dağa çıkmaya yetmiyor kralın nefesi
Tüm ümidi kralın

bir dilek tut
yum gözlerini, zamanı unut
eğer beni isterse umuda açılan yürek
kaldır başını aç gözlerini
benimdir, tependeki bembeyaz bulut