Oğuzkan Bölükbaşı Şiirleri - Şair Oğuzka ...

Saf olalım saf olalım direnmek için saf olalım
İnsanları sevmek için içimiz dışımız saf olalım

Yorulurum
Zamanı gelmiştir yuvarlanmanın tepe üzerinden kucağına
Ben senin dudaklarınla sorulurum bu alemde
Ne varsa çevremde senden yağan yağmurla yeşillenir
Dallar meyveleşir her demde
Gönlüm kollarında demlenir

Sıcaklığını bir şiire sarıp
Hayatıma katık etmekte geç kaldığımı anladım
En meymenetsiz havayı bile güneşli yaptığını görünce
Buzu çözülen bir sarkıt gibi sokağına damladım
Dudakların yoktu ne yapayım

Bu deliler dünyasında sıkıştım kaldım
Geceyi gündüze çevirmeye dermanım yok
Bir çiçek diktim
Bin çiçek aldım
Lakin ruhum akıllıya aç
Deliye tok

Gözlerim kaybeder ufukta seni
Yüreğim bekliyor geri dönmeni
Bir umuda hapsedip de gittin
Kim çıkaracak bu odalardan beni

Yaşamak diyorsan seninle güzel

Bir yanlışlık var bakışlarındaki sevgide
Yani bir anlayış var nedense
Yazın sıcağından mıdır bilinmez
Yakıyorsun hem de gölgede
Kırk santigrat derecede

sen
hissiyatının turbülansında kaldığında
nasıl kurtulmuştun
dibe çekilmekten anımsadın mı

anlat bana

..........Bu şiir işkence uçaklarını kınamak için yazıldı.......

Sokaklar sesleri örter miydi
Adımlarını arkamda hissettiğimde
Karanlık hazırlık yapıyordu sahneye çıkmaya
Çok şarkılı bir gece olacaktı

Şimdi özlemeyi öğretiyorsun
Yavaş
Sessiz ve derinden
Ve sinsice
Hani geldiğin gibi
Unutulmuş bir akşam vaktini unutulmaz yaparak

Bir tarifi olmalıydı yaşamın yollarını bulmak için duyguların
Sokak sokak kaybolmuş bir encik gibi dolaşmak
Olmadığını biliyorsun kör karanlıklarda
Bağrına saplanmış kelimelerin acısını ulumak
Değildi maksadımız
Boynuna sarıldığımız sıcacık kolların arasında