Oğuzkan Bölükbaşı Şiirleri - Şair Oğuzka ...

.......................................sanal alemin güzel insanları antoloji dostlarıma

Hangi öyküm güzel olmaz
Sizler varken dostlarım
Hiç bir el donup kalmaz
Sizler varken dostlarım

Kocaman bir kartopudur karın sessizliği
Çığ olur, altında kalırsın
Öylesine nankördür dağlarda kar
Güzellik sanırsın
Seslenirsin
Altında kalırsın

Ben akşam üstüyüm
Öyle sıradan
Bildiğin bir akşam üstü
Kayıkların kıyıya çekildiği zamanlardan bir zaman
Şimdi adımı söyle hatırladıysan

yanan bilir ateşi
ateş bilmez yaktığını
kül olup savrulduğunu
rüzgarlara anlat sen

nefesindir hayatın

sahilde akşam üstleri olduğunda
gök kuşaklarının altından geçmek isterim
ufuklarda görünmek ne demektir bilirim
zorluğunu sonbaharda çiçek açmanın

/bir toz tanesi bahanesinde

Taşıdığım, yılların coşkusu
İçimde bir damla su
Gibi aslında
Damlasa taşıracak nehirleri
Ellerin tiriyorken tuttuğun gülleri
Düşürme yere

Karadut yaprağında bir ipek böceği
Yaprağı yer
Kendini kozasına hapseder
Nefes almaz
Sessizce ve usulcacık çekilir gider
Kelebekler

Efkar sisli bir akşam üstü
Giyinip kuşanıp hanemizi teşrif ettiler
Yalnız değildim bir şişe kırmızı şarap iyisinden
Ve caanım güzel peynirler
İçimden şarkılar geçiyordu
Seslenmeden dilimden

Korkmasan da bu soğuklar üşütür seni
Beklediğin otobüsler dolu gelebilir durağa binemezsin
Yağmur da varsa
Üşümem diyemezsin sıkı giyin
Şemsiyeni de al yanına
Bir de dost vermek isterdim kolunun altına

Sevdiğimi kaybetmemek için
Yapabileceğim kötülüklerden korkuyorum
O biçim bir durum
Evlerden uzak