O yare kırgınım Şiiri - Ömer Tural

O YARE KIRGINIM

Ömer TURAL – Ağustos 2008

Bağımlı etti beni
İnternet denen şeye,
Onun içindir ki
Ben o yare kırgınım.

Bir sevdaya tutuldum,
Karagöl sevdasına,
Bulunmaz çare,
Ben o yare kırgınım.

Neden gönlümü verdim,
Neden böyle çok sevdim,
Bağımlı oldum gittim,
Ben o yare kırgınım.

Ben onda tanıdım
Gönlümdeki Ayten’i,
En sonunda döktüm içimdeki sitemi,
Onun için ben o yare kırgınım.

O YARE KIRGINIM

Ömer TURAL – Ağustos 2008

Bağımlı ettin beni sen bu derde,
Kapıldım gönlümle sevda yerinde.
İnternet dediler, girdim eline,
Onun için ben o yare kırgınım.

Bir sevdaya düştüm, Karagöl diye,
Yüreğim inandı tatlı bir diye.
Bulunmaz çarem var, derdim gizliye,
Onun için ben o yare kırgınım.

Niye gönlüm verdim, niye sevdim ben,
Bağımlı oldum da gittim elden.
Kırgınım hâlâ ben o güzelden,
Onun için ben o yare kırgınım.

Onda tanıdım ben Ayten misali,
Bir gül gibi soldu içimin hali.
Söyleyemem artık derdimi salı,
Onun için ben o yare kırgınım.

O Yare Kırgınım

Ömer TURAL – Ağustos 2008

Bağımlı etti beni,
o yare, o sevdaya.
Gözlerim ekranda kayboldu,
gönlüm sana kırgın.

Tutuldum bir sevdaya,
Karagöl’ün sularında.
Çare yok, bulamadım,
yine de ben kırgınım sana.

Niye verdim gönlümü?
Niye bu kadar sevdim?
Bağımlı oldum, kayboldum,
içimde sitem birikti.

Onda tanıdım Ayten’i,
gözlerinde kayboldum.
Döktüm içimi,
suskun kaldım,
onun için ben o yare kırgınım.