biliyorum
duymaz beni
sevdiğim ağaç
biliyorum cevap veremez
ama
kimsem olmadı ki
konuşmalarımı seven
biri yoktu ki
sesime cevap veren
bir tek o dut ağacı
bakıyordu
bakınca pencereden
dışarı umutla
ben anne
ben baba görmedim ki
o dut ağacı vardı
gözlerimi açtığımda
her mevsim yanımda olan..
Mustafa kaya
09.11.2005 / beykoz
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 9.11.2005 05:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)