Muzaffer Yıldırım Şiirleri - Şair Muzaff ...

ATATÜRK ün SAVAŞI

Yüreğini ele almış
Çıka geldi düşman ağından
Ereğini dile sarmış
Doğdu Samsun şafağından

ANNEMİ ÖZLEDİM
Daha küçükken ben
Yağ sürerdi çöreğime annem.
Lokmayı küçük katığı bol verdi
'Büyü de bir şey ol ' derdi

Suyu sevdim dondu
Suya sevdalandım eridi
Suya uzandım buharlaştı

oysa
İçimde hep

Siyahdı saçlarım ak oldu gitti
Umutlar hayaller yok oldu gitti
Pek güzeldi gençlik ammaa
Çöktü ihtiyarlık bok oldu gitti.

M.Yıldırım

koşu/ YORDUN ya peşinden
hiç sordu mu seni?

meselâ o
sevi/ YORDU mu seni

Sağda /

ciddiyet ister
memur olmak devlete
Rusda Çar İVAN

ANA MAYA

İnsanın özü
Toprak su
Ve çamurdan

bir yavru keklik idin vurdular
oyy
kolumu kanadımı kırdılar
oğul oyy!
daha körpecik fidandın
bedenimden ayırdılar

doğar güneş sıcağında
sevgin bitmez kucağında
mutluluk ana ocağında
tüter bana ANNE..

fideyim tohumum sen

Dar açı /

ruhu daralır
soğumuş yüreğinde
yüksek tansiyon