Muzaffer Yıldırım Şiirleri - Şair Muzaff ...

AĞLARKEN /...

Ağlıyordun ya
gözlerin kanlı nemli
Akşam oluyor

sana
çok uzaktan bakan
bu gözler
seni
bu kadar yakınında görüyorsa
demek ki;

SOYGUN /ha

Ali Baba'nın
soyar kırk haramisi
Geçitte pusu

Gülmeyi esirgeyip
Ağlamayı belletmişler
Nerden bilsin mutluluğu
Bilemez ki

Umudu yitik

bir yıldız parlar
geceler aydınlığa
DOĞUM günüdür

ne güzel bir eş
gece ay / gündüz güneş

gözümün daldığı karşı ufukta
bulutlarda oluşurken serap
önce kendime sordum
insanlık neden harap
….!
‘çare yok’der demez

gündüz sokakta
insan arar Diyojen
elinde fener

el pençe divan
dile benden dile der

şile bezinden bir gömlek
yollarını taşıdığın bir çift kundura
başında Anadolu'dan bir kasket
sen memleketine
ben de sana hasret

ne kadar mutlu
Sevgililer Gününde
bir demet çiçek


ne kadar umut

Kral Çıplak /...

Doğru söyleyen
dokuz köyden kovulur
Etik/siz kural