Bir ilk bahar hatırasıyım. Mayıs doğumluyum.
Hele ki mayısın ilk haftasıysa, dünyadaki ilk günün. Bilirler mayıs doğumlular. Anlayamaz kimse bizi.
Olgun musun, değil misin.
Belki de tükenmeden büyümek istediğimdendir.
Mümkün olduğu kadar gürültüden uzak kalmayı tercih ediyorum.
Sanata ve doğaya vakit ayırmayı seviyorum.
İnsana yaşamda anlam veren, yön veren, kalbinde biriktirdikleridir diye düşünüyorum.
İşte kalbimde biriktirdiklerim, sizlerle paylaşmak istediklerim.
Ben yağmur yağdığı zaman değil,
yağmurda ...
Düz ayak gecelerde, dümdüz gecelerde,
Yıldızların parlak, gökyüzünün berrak olduğu bir gecede,
Gölgesi arşından büyük dumanlar soluyorum,
Sigaramı ciğerime çektiğim her yalın, kuytu köşede.
Adının beş harfini tekerleme yaptım dilime,
Vestiyere astım ruhumu, alıp giysin birisi.
Mezarıma taş koymayın, basıp geçsin kimisi.
Artık yanıma gelmesin, yalnız bıraksın hepsi.
Kime derdimi anlatsam, dönüp gelecek gibisin.
İç çekerek silinir mi, cam üzerinde buğusu?
Sen gitmeden biran önce sevmeliyim seni,
Biraz daha, ihtiyacım olan 5 dakika,
Güneş soluk, gökyüzüm mavi değil ama bütün odalarım yeşil.
İçten içe kapının ziline basıp kaçan bir çocuk ruhum,
Okula yeni başlayan ögrenci ürkekliğindeyim.
Adıyla sesleniyordu Adam.
Ağlayarak geliyordu Kadın.
Kadının suçu, sesinin karanlıkta kaybolmasıydı,
Adamın bu bahar yeni bir aşka tok olması.
Yok olması içten değil yersiz samimiyetin,
Arabanın içinde susuyorduk. Önümüzden araçlar ve şeritler geçiyordu. Saçları iki taraftan yüzüne, yüzüde yere dönüktü. Ve o vaziyette o haldeyken çok güzeldi. Çok güzeldi. Gülseydi ben de gülecektim. Ama ağlamaya başladı. Hıçkırarak ağlamaya...
Umutsuzluğuna ağladı önce, sonra korkularına ağladı, sonra benimle ne yapacağını düşünüp ağladı. Gözlerinden aklındaki tüm soruları anlıyordum. Ben de zayıflığıma sustum bir süre. Peşinden de seni seviyorumlar sustu. Ne yapacağız biz diye baktı bana. Sıkıca gözlerimi yumdum. Açtığımda gidiyordu. Ben de kalktım yerimden. Koşarak gittim sokağına. Sokağın başına geldiğimde, yolun sonuna geldiğimi anladım. Yoktu. Belki hoşçakal dedi bana içinden ya da güle güle. O kadar kötü bir gündü ki, o günden sonra bir daha gözlerine bakamadım.
Mesajlaşmalara âşık olur olmuş insanlar,
Sevdalardan vazgeçtikçe.
Farkında değiller aslında,
Aşkta diğer her şey gibi yağmura benzer.
Yağmur gibi biraz sisli,
Biraz da ahmak ıslatan.
Aklımda bir yerlerdesin.
En olmadık zamanlarda
En olmadık durumlarda
Tam karşımda.
Göz mesafemin ki,
Akşam olur, sigara içerim kirpiklerinden,
Sen arada eşlik eder meydan okursun,
Ben yine saçlarının arasında kaybolurum.
Kimselerin görmediği yerlerde buluşuruz,
Arkamızdan çanlar çalıyormuşçasına ürperir içimiz,
Önümde esmer tenin, ufukta dudakların.
Kimseye anlatamıyorum seni,
Utanma diye öpemedim, belki başkasına aittir diye dudaklarını.
Sana hiç anlatamadım nasıl sevdiğimi bizi,
Hiç dinlemedin yada anlayamadın beni.
Aklımda bir kansersin istesem gideceksin, istemezsem ölürüm.
Ufak tefek elleri, küçük parmakları,
Saçlarının her teli, kalbime dokunuşları.
Tebessümler varetmiş dudakların,
Islanmış kaldırımlar, kaldırımlar tertemiz.
Aşka gelmiş gibi şimdi tüm denizler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!