Kuşların cıvıltısı değil beni mutlu eden,
Güneşin gölgemizdeki duruşu.
Ayaklarımızın altında sereserpe, kuluçkada tembel çiçekler.
Mor salkımların büyüyüp sarıldığı o ev,
Teninin coğrafyasında gizli.
Biraz anason, biraz mavi,
Gülüşün ile başlayıp, gülüşün ile bitiriyoruz günü,
Ben aslında çok düşünmek istemiyorum dünü,
Çünkü yaşamayı seviyorum seninle bugünü.
Özel olan günü, özel kılan günü ya da bana özel neyin varsa bilmediğim.
Ben aslında çok dinledim seni, gözlemledim seni.
Lafı çok uzatmayacağım, özledim seni.
Kurumuş körelmiş, yitip giden bedenimin üzerine dökülen zehir dudakların,
Koparmaya yeterli gücü, yıpranmış damarlarımı.
Yutkunamıyorum, gözlerinin hizasında iken hala,
Titriyor bütün yaşam belirtilerim, sallantıda.
Burada ötüşen kuşlar yalnız kargalardan ibaret,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!